Rozdział 28 ♥

Leżeliśmy na moim łóżku. Cały czas rozmawialiśmy i się śmialiśmy. W między czasie moja mama przyniosła nam na kolację kilka kanapek. Były naprawdę smaczne. Nagle Niall zerwał się z łóżka i podszedł do rogu mojego pokoju. Byłam zdziwiona tym, co robił. Dopiero po chwili zrozumiałam, że idzie po gitarę.
-Nie mówiłaś, że grasz.
-Bo nie pytałeś. - pokazałam chłopakowi język. - Z resztą nie lubię się chwalić, a gram tylko dla siebie.
-Zagraj mi coś. - Irlandczyk podał mi gitarę. - I zaśpiewaj.
-Ale Niall, ja się wstydzę. - spuściłam głowę w dół i poczułam, jak moje policzki nabierają różowego koloru.
-No wiesz co. Mnie się wstydzisz? Proszę, tylko raz. - chłopak zrobił minę szczeniaka.
Usiadłam wygodnie na łóżku, wzięłam do ręki gitarę i zaczęłam grać. Wykonałam utwór "Wonderwall". Niall nic nie mówił. Skończyłam grać, ale ciągle nie usłyszałam żadnego słowa z ust mojego chłopaka.
-No i jak? - spytałam w końcu.
Chłopak nic nie odpowiedział, tylko złożył pocałunek na moich ustach.
-Jesteś niesamowita. Nie wiedziałem, że umiesz tak śpiewać.
-Jeszcze wielu rzeczy o mnie nie wiesz. - zaśmiałam się, na co ten odebrał ode mnie gitarę, odłożył ją na bok i rzucił się na mnie. Zaczął mnie łaskotać i składać na mojej twarzy milion pocałunków. Nie mogłam przestać się śmiać. Błagałam chłopaka, żeby przestał. Jednak on oczywiście mnie nie słuchał. Mimo, że był ode mnie starszy, to zachowywał się, jak dziecko. W końcu się zmęczył i opadł obok mnie na łóżko, przytulając mnie z całej siły. Leżeliśmy tak kilka minut, gdy nagle zadzwonił jego telefon.
-To Liam. Lepiej odbiorę. - skinęłam głową, a chłopak odebrał. Podczas jego rozmowy, bawiłam się jego włosami. Chłopakowi się to spodobało, bo uśmiechał się cały czas. W końcu zakończył rozmowę.
-Mam złą wiadomość.
-Jaką? - spytałam przestraszona.
-Muszę wracać do domu. Chłopaki się martwią, a jutro mamy podobno jakieś wywiady.
-No dobrze, rozumiem. - posmutniałam, gdy usłyszałam, że musi wracać.
-Ej, skarbie, nie smuć się. Naprawdę nie chcę jechać. Najchętniej to zostałbym z tobą już na zawsze, no ale niestety muszę. - Niall głaskał dłonią mój policzek. - Zobaczymy się jutro, hmm?
-Tak. Kończę szkołę o 15, to będziemy mogli się zobaczyć. - ostatnio zrobiłam sobie dwa dni wolnego, ale już musiałam wracać, bo strasznie tęskniłam za Rose i resztą paczki.
-No dobrze. Zobaczę, o której skończę wywiady i do ciebie zadwonię. - uśmiechnął się do mnie. - Dobra, na mnie już pora. Pożegnasz się ze mną? - spytał tak niewinnie. Zaśmiałam się z niego.
-Ależ oczywiście, że tak. - powiedziałam i zaczęłam całować Niall'a. Pocałunek trwał dość długo, bo chciałam zatrzymać Horana przy sobie jak najdłużej. W końcu oderwaliśmy się od siebie. Zeszliśmy na dół, Niall pożegnał się z moją rodzinką, a na sam koniec dał mi jeszcze jednego buziaka. Odjechał swoim samochodem, a ja, po krótkim prysznicu, poszłam spać.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Siemanko! :* Co u Was, Skarby? :*
Rozdział nudny, no ale akcja niedługo się zacznie :P
U mnie dzień całkiem miły :) W szkole takie nudy :/ Nie wiem, czy nie przestanę do niej chodzić xD
Ostatnio coraz częściej myślę o swojej przyszłości. :) I doszłam do jednego wniosku: coś w życiu osiągnę! ♥ Nie wiem co, nie wiem jak, ale zrobię to na pewno. Będę walczyła o to bez względu na wszystko :D Taka moja motywacyjna gadka :P
Nie zanudzam Was już więcej :)
PS. Proszę o komentarze :* Chce wiedzieć, ile Was jest. A po za tym bardzo mnie to motywuje :D
Have a nice day :*
Forever Yours ♥